döyülmək

döyülmək
məch.
1. Əl və ya başqa bir şeylə vuraraq əziyyət verilmək; kötəklənmək, əzişdirilmək. Bərk döyülmək. – Bir də görürdün <Dəli Səməd> döyüldüyü yerdə, gözləri yaşlı qəhqəhə çəkib gülürdü. Ç.. <Əhməd:> Təqsir onda, amma döyülən mən. Ə. H.. <Səfər:> Döyülməyinə döyüləcəyəm, qoy . . ağıllı-başlı döyülüm. C. C..
2. Çəkicin zərbi ilə yayılıb müəyyən şəklə salınmaq. Mis döyülüb nazikləşdirildi.
3. Bir şeylə vurularaq səs çıxarılmaq; taqqıldadılmaq. Qapı döyülür, Asya qapını açır. Ü. H.. Birdən qapının yavaşcadan döyüldüyü eşidildi. S. H.. Çox keçmədi ki, pəncərə içəridən iki dəfə yavaşca döyüldü. Ə. Abasov.
4. Sünbüldən ayrılmaq (müxtəlif alətlər vasitəsilə). Hətta burası da yadımdadır ki, . . <taxıl> təzə döyülürdü. C. M.. . . Gecə döyülən taxılı sovururdular. Ə. Ə.. Tarlalardan biçilmiş buğda, arpa <sentyabrda> xırmanlarda döyülüb yığışdırılır. Ə. S..
5. Üyüdülmək, narın hala salınmaq. Həvəngdə döyülmək.
6. Qiymə halına salınmaq. Ət qiyməkeşlə döyüldü.
7. məc. Məğlub edilmək, əzişdirilmək.
8. xüs. Müəyyən üsulla bədənə yeridilmək.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • döyülmə — «Döyülmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • həşəm — is. 1. Döyülmək üçün dərzdən açılıb xırmana tökülən taxıl. . . Vələ qoşulmuş öküzlər, atlar həşəmin üstündə günortaya qədər hərlənir, birtəhər dəni küləşdən ayıra bilirdilər. B. Bayramov. Həşəm etmək – taxılı dərzlərdən açıb döyülmək üçün xırmana …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • vurulmaq — 1. məch. 1. Zərbə endirilmək. Ağac ilə vurulmaq. // Döyülmək, kötəklənmək. 2. Çalınmaq, qaxılmaq, soxulmaq. Paya vurulmaq. Taxtaya iki mıx vurulmuşdur. 3. Güllə ilə vurulub öldürülmək. Ovda ikicə quş vuruldu. – Üzvlərdən Hacı Mirzə Həsən vuruldu …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bir — burum: (Ağdam, Bakı, Bərdə, Qazax, Şuşa, Tərtər) bir dəfə, bir qədər, bir az (“qaynamaq” feli ilə işlənir). – Qoy bir burum qaynasın, sora götü (Ağdam); – Bir burum qaynıyannan sora götürüf onu süzürsən (Şuşa) ◊ Bir çala (Qazax) – bir az, bir… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • köçəl — I (Cəbrayıl, Cəlilabad, İmişli, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan, Zəngəzur, Zəngilan) xırmanda tamam döyülməyib əzilmiş halda qalan sünbül. – A:z, o köçəli qırağa tögginən ki, taxıla qarışmasın (Cəbrayıl); – Bığdanı dö:rdüg, so:rırduğ, bığdasın… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qo:zar — (Qazax) vəlin altında döyülməyib qalmış sünbüllər. – Qo:zarı əzməx’ lazımdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ləmə — I (Ağdam, Bakı, Quba, Lənkəran, Ordubad, Salyan, Şamaxı) rəf. – Kasaları, çiniləri yudurt ləmə yığdırt (Ağdam); – Ləmədə kasa var (Bakı); – Yuyulmuş qabları ləməyə düz (Salyan); – Get ləmədən qatığı gəti (Ordubad); – Tabağı ləmədən çıxart… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • maηsır — əti bağlamax: (Gədəbəy) fır əmələ gəlmək. – Öküzün hər yeri döyülməx’dən maηsır əti bağle:f …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • potqa — (Ağdam, Xocavənd, Qazax, Tovuz) vəlin altında döyülməyib qalan sünbül. – Taxılı döyüf şaneynan so:ururux, potqası bir yana tüşür, duru taxılı bir yana (Ağdam) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • potqalamax — (Ağdam) vəlin altında yaxşı döyülməmiş taxılı bir yerə yığmaq, toplamaq. – Taxılı so:urannan soηra onu potqalıyırdıx …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”